رابطه تاب آوری و اختلالات روانی در جوانان مجرم زندان مرکزی شیراز

چکیده زمینه و هدف: سلامت روانشناختی زندانیان و ارائه خدمات روانشناختی به آن‌ها توجه فراوانی را از سوی متخصصان به خود جلب کرده است. پژوهش‌ها نشان می‌دهند که شیوع اختلالات روانی در زندانیان و تاب‌آوری پایین که یکی از عوامل مرتبط با بیماری‌های روانی است، در زندانیان بیش‌ از جمعیت عادی مشاهده می‌شود. پژوهش حاضر با هدف تعیین شیوع اختلالات روانی و بررسی رابطه تاب آوری و اختلالات روانی در زندانیان مرد انجام گرفته است. روش بررسی: جامعه آماری این پژوهش مقطعی شامل کلیه زندانیان مرد بند جوانان زندان عادل‌آباد شیراز بود که 140 نفر از آن‌ها به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. برای جمع‌آوری داده‌های مورد نیاز از مقیاس تاب‌آوری بزرگسالان و چک‌لیست نشانگان روانی استفاده شد. داده‌ها به کمک ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون خطی تحلیل شدند. یافته‌ها: با توجه به نتایج مشاهده شده درصد قابل‌توجهی از زندانیان نشانگان اختلالات روانی را نشان دادند. همچنین 1/97 درصد از آزمودنی‌ها تاب‌آوری پایینی را نشان دادند. نتایج تحلیل رگرسیون خطی نیز نشان داد به‌جز فوبی و پارانویا، تاب‌آوری توانست به‌طور معنی‌داری نمره مجموع این مقیاس و خرده‌مقیاس‌های آن را پیش‌بینی کند. نتیجه‌گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان‌دهنده شیوع بالای نشانگان بیماری‌های روانی و تاب‌آوری پایین در زندانیان بود. یافته‌های این پژوهش ضرورت ارائه خدمات روانی اجتماعی به زندانیان را خاطرنشان می‌سازد. همچنین توجه به تاب‌آوری به عنوان یکی از عوامل زمینه‌ساز بروز بیماری‌های روانی ضروری به‌نظر می‌رسد. واژگان کلیدی: تاب‌آوری، اختلالات روانی، زندان وصول مقاله :11/10/90 اصلاحیه نهایی:15/1/91 پذیرش:14/2/91